Hello, muli bwanji?

Geschreven door Lisanne

Onze eerste dagen in Nkhoma zitten er al op! Of we een cultuurshock hebben? Misschien een beetje! We hebben al ontzettend veel gezien en al die indrukken maken dat we toch een stuk sneller vermoeid zijn (lees: dag 1 moesten slapen in de middag na een verkenningsrondje rond het ziekenhuis). Tegelijkertijd valt alles ons ook weer mee: we hebben een warme douche, prachtige prinsessen-klamboes, en worden ontzettend vaak welkom geheten. 

Vrijdag hebben we allereerst maar eens goed uitgeslapen en kennis gemaakt met iedereen rond het guesthouse. Er zijn 3 vrouwen die hier werken (schoonmaken en broodbakken of wassen tegen een vergoeding), 2 tuinmannen (die ook wachters zijn) en elke nacht 2 bewakers. Een Noorse/Nigeriaanse arts van eind in de twintig verblijft hier komende maand ook.

We gingen rond 12:00 uur een rondje lopen en liepen in de richting van het ziekenhuis. Funfact: we hadden begrepen dat groeten zeer belangrijk is in Malawi. Waar Nederlanders enkel 'Goedemorgen!' zeggen, schijnen Malawianen altijd 'Hallo, hoe gaat het?' te zeggen. Toen wij bij onze verkenningstocht tientallen patiënten en wat personeel tegenkwamen, hebben we ze dus allemaal in het Chichewa gevraagd hoe het met hun ging, gezegd hoe het met ons ging en ze bedankt. Pas later hoorden we dat je dit normaliter alleen doet bij degenen met wie je ook echt in gesprek gaat... Het was misschien dus ook niet gek dat we zo uitgeput thuis kwamen. De rest van de dag was gevuld met koken, koffers uitpakken en een middagdutje. Voor we het wisten was het tijd voor het avondeten en raakte we in gesprek met een aantal 'ministers' uit Zambia, Zimbabwe en Botswana, die ook in het guesthouse verbleven die avond. (Ministers uit de kerk, niet uit de politiek). 

Zaterdag stond Chimwemwe al om 09:00 op ons te wachten. Hij had ons opgehaald van het vliegtuig donderdag, maar door de vertraging hadden we toen te weinig tijd om goed boodschappen te doen. Niet alles is te koop in Nkhoma, dus wasmiddel, beleg of brood kun je beter in de supermarkt in Lilongwe halen. We hebben flink ingeslagen, zodat we voorlopig genoeg hebben. Na het pinnen, boodschappen doen en lunchen bracht Chimwemwe ons naar een voor Malawianen erg belangrijke plek: een herdenkingsplaats met een standbeeld van de eerste president van Malawi en een 'War Memorial Tower'. Die toren was 80 meter hoog en onder enige sociale druk besloten we er ons toch maar aan te wagen. De smalle trappetjes waren best eng met onze slippers, maar we hebben genoten van het uitzicht (met trillende beentjes). De dag eindigden we op de lokale markt in Nkhoma, waar we groenten kochten en prachtige omslagdoeken (chitenjes). 

Zondag was het tijd voor de CCAP kerk! Voor hoever wij het begrepen hebben stamt deze af van de Neder-Duits Gereformeerde kerk. We hoorden dus geregeld een bekende melodie, met Engelse tekst. Er was een vrouw die de gemeente leidde in het zingen, met een prachtige volle stem! Ook een a capella mannenkoortje maakte ons erg blij. Onszelf voorstellen aan de kerk ging niet zo soepel, aangezien het ons niet duidelijk was wat de bedoeling was. We mochten de kerk groeten en toen we dat gedaan hadden mochten we weer gaan zitten. Niemand weet onze naam dus nog, maar dat komt vast nog wel. Het meest genoten we van een mannelijke worship-leader, die (zoals later bleek) volle bak aan het playbacken was op zijn eigen CD. Na de kerk hebben we koffie mogen drinken bij een Nederlands stel dat hier woont, maar daarover vertellen we weer in de volgende blog! Het is nu tijd voor wat schoolwerk bij kaarslicht, omdat de stroom is uitgevallen. 

Veel liefs en goedenavond!